Całkiem obcy człowiek - Rebecca Stead

Tytuł: Całkiem obcy człowiek

Autor: Rebecca Stead

Wydawnictwo: IUVI

Ilość stron: 328

Moja ocena: 7/10

Bridge, Tabitha i Emily są przyjaciółkami od zawsze. Jednak jak w każdej przyjaźni w końcu nadchodzą ciężkie momenty, a obecny okres jest dla dziewcząt czasem próby. Ich przyjaźń opiera się na jednej zasadzie: nigdy się nie kłócić. Em przeżywa pierwsze miłosne uniesienie, Tab jest młodą feministką, a Bridge z niewiadomego powodu zaczyna nosić kocie uszy. Przyjaciółki jednak zawsze się wspierają, dzięki czemu łatwiej jest im przebrnąć przez ten trudny okres. 

Całkiem obcy człowiek to książka o współczesnych nastolatkach, dla nastolatków i nie tylko. 

Przede wszystkim bardzo mi się spodobało, że bohaterowie są wykreowani na realnych, autentycznych. W ich losach nie brakuje rozterek, problemów i błędów charakterystycznych dla okresu dojrzewania, ale w tym wszystkim są oni tacy czyści, niewinni, niedoświadczeni przez życie. I właśnie teraz - wchodząc w okres dojrzewania, zbierają pierwsze doświadczenia, popełniają błędy, szukają nowych doznań, zaspokajają ciekawość. Szukają miłości, przyjaźni, akceptacji, pokonują własne lęki i słabości. Każdy z bohaterów jest inny, oryginalny, każdy mimo swojego młodego wieku coś już przeżył - rozwód ukochanych rodziców, odejście kogoś bliskiego, czy wypadek, z którego cudem wyszedł cało. 

Oprócz głównych bohaterek mamy też bohaterów drugoplanowych: Celeste, Jaime, Sherm czy Patrick. Każde z nich ma w powieści swój udział, a ich losy zazębiają się z losami przyjaciółek. Rodząca się przyjaźń między Bridge a Shermem, skomplikowane uczucie kiełkujące między Em i Patrickiem, a także więzi pomiędzy rodzeństwem: Bridge i Jaime oraz Tab i Celeste. Ujęła mnie szczególnie relacja Bridge i jej starszego brata - potrafili sobie docinać, dokuczać, a nawet skłaniać do szantażu, ale każde za drugiego rzuciłoby się w przepaść. Jedna scena z Jaime'm i Bridge chwyciła mnie tak mocno za serducho, że aż uroniłam łzę (co przypominam, u mnie jest baardzo rzadkie).

Autorka zastosowała ciekawy zabieg - część książki pisana jest z perspektywy pewnej dziewczyny, ale do samego końca nie wiemy kim ona jest. Akcja całej książki rozgrywa się na przestrzeni kilku miesięcy, a wydarzenia przeze mnie wspomniane - w jednym dniu. Pisarka wprowadza również do książki listy Sherma do swojego dziadka. Książka łączy więc wiele wątków, i choć początkowo trudno było mi się połapać co i jak, potem bardzo spodobała mi się taka konstrukcja. 

Styl autorki jest lekki, bardzo przystępny. Rozdziały są bardzo krótkie, co sprawia że książkę czyta się bardzo szybko i wciąż chce się przeczytać "jeszcze jeden rozdział". 

Całkiem obcy człowiek to powieść młodzieżowa różna od innych - nie ma tu ciągłej mowy o seksie, najnowszych smartfonach, szykanowaniu przez rówieśników. Jest za to mowa o prawdziwej, silnej przyjaźni, zaufaniu, wsparciu. Całkiem obcy człowiek to książka prawdziwa i mądra, w której każdy może odnaleźć odrobinę siebie. Ze względu na tematykę polecam przede wszystkim nastolatkom, a starsi czytelnicy z pewnością miło spędzą czas przy lekturze tej książki i z przyjemnością powspominają okres swojej młodości. 

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu IUVI. 

| lubimy czytać |