Grudzień w Aptece: Miłość z nutą imbiru - Agnieszka Olejnik

Tytuł: Miłość z nutą imbiru
Cykl: Wszystkie smaki życia (tom 2)
Autor: Agnieszka Olejnik
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Ilość stron: 410
Ocena: 8/10

Fanpage autorki: Agnieszka Olejnik 

Pamiętacie Ewę i Klaudię ze Szczęścia na wagę? Dwa lata po wydarzeniach ze Szczęścia bohaterki wracają do czytelników w drugim tomie cyklu Wszystkie smaki życia. 

Ewa odnalazła szczęście u boku Andrzeja, ale wciąż brakuje jej stabilnego związku z poczuciem bezpieczeństwa w pakiecie. Klaudia wreszcie odnalazła siebie, ale znów niepostrzeżenie zaczęła się gubić i skrywać w sobie. Mirek i Tatiana mają synka, ale radość z obecności maleństwa przysłania szara codzienność.  Życie Andrzeja i Sławka, które wydawać by się mogło że wreszcie zaczyna się układać i prostować, znów zostaje brutalnie zakłócone. Tak jak w życiu - raz jest słodko, a raz gorzko. Bohaterowie muszą się zmagać z trudami życia, przełykać kolejne porażki, godzić się z bólem i cierpieniem, ale jest też druga strona. Są też radości małych rzeczy, kiełkująca nadzieja, cicha obecność życzliwych osób i wsparcie najbliższych. Miłość z nutą imbiru to książka rozbrajająca emocjonalnie, raz przytłacza smutną rzeczywistością, a za chwilę podnosi na duchu i otula ciepłem, które przejawia się w takich małych, zwyczajnych, ale jakże ważnych dla człowieka gestach drugiej osoby - matki, córki, przyjaciela czy babci. 

Książka jest wielowątkowa, chociaż skupia się na Ewie i Klaudii, wiemy również co się dzieje u Mirka i Tatiany, Andrzeja, Jima. Poszczególne wątki zazębiają się  i tworzą doskonale współgrającą całość. Mamy tutaj wielu bohaterów, przeróżne osobowości, każdy z bagażem życiowym i innymi problemami. Autorka przedstawia ich w taki sposób, że nawet te "czarne charaktery" nie są aż takie złe, jak wydawać by się mogło i nieraz czujemy współczucie i jakiegoś rodzaju zrozumienie. Bardzo polubiłam Tatianę, która w poprzedniej części nie wzbudziła we mnie cieplejszych uczuć i nawet Żaneta, która jest bezwzględna i działa tylko na swoją korzyść w jakimś stopniu znalazła u mnie zrozumienie. Jednego tylko bohatera nie potrafię do końca rozgryźć, a właściwie moich uczuć względem niego. Mowa o Jimmym, Irlandczyku ze szkoły językowej, do której uczęszcza Ewa. Bo jest naprawdę sympatycznym, troskliwym i zabawnym mężczyzną, ale jakoś nie potrafimy się z tym bohaterem dogadać.  

Muszę wspomnieć o jednym wątku, co prawda jest to wątek epizodyczny, ale mnie bardzo wzruszył i urzekł. Wszystko za sprawą starszej pani Aliny, której Andrzej remontował kuchnię. Kobieta zapomniana przez swoje dzieci (a może niechciana) z dnia na dzień staje się coraz bliższa Andrzejowi, jak matka albo babcia. To przed nią mężczyzna się otwiera i z biegiem czasu między nimi zawiązuje się coś w rodzaju nici przyjaźni. Przyjaźni bezinteresownej, pięknej, czystej. Pomimo różnicy wieku wiedzą, że mogą na siebie liczyć i stają się dla siebie wsparciem i opoką. Piękny, wzruszając wątek, przywracający wiarę w ludzkość, życzliwość i dobroć.

Miłość z nutą imbiru jest powieścią przede wszystkim dojrzałą, ukazującą trudy życia bez koloryzowania. Podejmuje trudne tematy - zdrady, homoseksualizmu, braku zrozumienia i akceptacji samych siebie, pokazuje jak kruchą istotą jest miłość i jak cenna jest ta jedyna, ta prawdziwa. Jest coś, co w książkach Agnieszki Olejnik bardzo lubię. Mimo tego, że tematy podejmowane przez autorkę nie zawsze są łatwe i przyjemne, a perypetie bohaterów nieraz są smutne i przytłaczające, to lekkość z jaką autorka pisze sprawia, iż czytając nie męczymy się powagą sytuacji. Pisarka w taki sposób dawkuje emocje, by czytelnik przeżywał całym sobą losy bohaterów, ale jednocześnie nie czuł się przytłoczony nimi. 

Sama okładka nawiązuje już do Świąt. Akcja książki zaczyna się w październiku i powoli, razem z bohaterami zbliżamy się do grudnia. Atmosferę Świąt czuć w przygotowaniach, obecności rodziny, życzliwości bliskich. Święta Bożego Narodzenia to czas życzliwości i nadziei, a dla niektórych czas na podjęcie pierwszych kroków ku zmianom. I tak po tych wszystkich ponurych, szarych dniach przychodzi lepszy czas, niosący radość i przede wszystkim nadzieję. Pewne sprawy prostują się, zostają wyjaśnione, przychodzi wybaczenie. Tak jest też w przypadku naszych bohaterów. Gdzieś zaczyna wschodzić słońce, pojawiają się ciepłe promyki i.. no właśnie - i co będzie dalej? Tego dowiemy się w kolejnej części! 

Miłość z nutą imbiru to powieść wzbudzająca masę emocji, piękna a jednocześnie brutalnie rzeczywista, wzruszająca i ciepła, ale z goryczą i smutkiem przeplatającymi się między wierszami. Książka o trudnych wyborach, niełatwych decyzjach, radzeniu sobie ze swoimi niedoskonałościami, o przezwyciężaniu siebie i pokonywaniu własnych słabości. Wreszcie o akceptacji, potrzebie miłości i ciepła dłoni drugiej osoby. Słodko-gorzka, taka jak życie. 

Za książkę dziękuję autorce. :) 

Lubimy czytać: RECENZJA