Sezon burz- Andrzej Sapkowski

"Sezon burz" dostałam w tamtym roku na Gwiazdkę. Ach, co to był za prezent! 

Kiedy już zabrałam się za czytanie była to uczta dla mojego czytelniczego podniebienia. Czytałam dawno, ale chcę do niej powrócić- jak do całej Sagi Wiedźmińskiej.

Przeważnie nie przywiązuję wielkiej wagi do okładek, ale tę okładkę ubóstwiam. A ostatnio cała seria Wiedźmińska ukazała się w tej wersji okładek, co mnie jeszcze bardziej kusi do kupna, ale ceny niestety baardzo wygórowane.

Sezon burz

Kiedy dowiedziałam się o "Sezonie burz" miałam mieszane uczucia. Wiedziałam jednak, że prędzej czy późnej po książkę sięgnę.

Książka leżała na półce sporo czasu, nie mogłam się za nią zabrać. Obawiałam się powrotu do Wiedźmińskiego świata, minęło sporo czasu gdy czytałam Sagę.Poza tym,obawiałam się, że książka może okazać się taką, która jest pisana "na siłę". Wreszcie zaczęłam czytać.

Spotkałam na nowo Geralta z Rivii i jego towarzysza Jaskra. Zagłębienie się na nowo w przygody wiedźmina i barda było wspaniałym doświadczeniem. Nowe postacie, nowe wątki, nowe akcje - pomimo wcześniejszych obaw książka wciągnęła mnie na całego. Mogłoby się zdawać, że wiedźmin przeżył tyle przygód, że ciężko wymyślić coś nowego - nic bardziej mylnego! W "Sezonie burz" akcja jest nowa, niepowtarzalna, trzymająca w napięciu. 

Brakowało mi jedynie postaci Yennefer, mojej ulubionej bohaterki. Ale być może to plus, nie można zawsze dostawać tego, czego się chce, nie byłoby to tak ciekawe.

Na pochwałę zasługuje epilog. Nic dodać, nic ująć. Uwielbiam takie zakończenia.

Po odłożeniu książki, wbrew temu co myślałam zanim po nią sięgnęłam myślę jedno: "Chcę więcej wiedźmina".